coachee

In de les fotografie vandaag was het evaluatie van onze werken, een individueel gesprek over het proces dat we doorgemaakt hebben dit jaar.  Tijdens de besprekingen met andere cursisten lette ik op de coachende stijl van de leraar.  Zo duidelijk!

Dan was het mijn beurt. 
De zoektocht naar "sporen" in mijn werk bracht me bij het grafisch karakter van mijn beelden, ook abstractie en vervaging spelen een belangrijke rol.   Het was verhelderend om een rode draad in eigen werk te herkennen.  
Het gesprek ging dieper dan louter over mijn beelden.  Dat deed raar.  Ik kwam tot nieuwe inzichten over mezelf... ik ontdekte de rebel in mij.  Daarbij voelde ik mij zooooooooo begrepen.  Dat deed echt deugd, het luchtte op.  De rebel die hand in hand gaat met dat verborgen perfectionistisch kantje van mij. Amai had ik niet verwacht dat ik mezelf zo zou tegenkomen.  Confronterend. 


Ik weet het zeker.  Dit leermoment is er slechts geweest dankzij het coachend karakter van het gesprek.  En het beweegt iets in mij.